Het einde van een tijdperk, of niet…

Vandaag, 6 december 2019 neemt PinkRoccade Ziekenhuizen na 20 jaar en 8 maanden afscheid van Biek Teunissen. Voor ons gaat hij met pensioen, maar uitgewerkt is Biek nog lang niet. Hij blijft als ZZP’er een paar dagen per week doen wat hij leuk vindt: ziekenhuizen helpen rondom ICT vraagstukken. Voor veel collega’s is Biek de man die alles weet en  hij deelt die kennis graag. Wij zijn  met hem in gesprek gegaan over zijn tijd voor en bij Pink en hoe hij de toekomst ziet.

Het ziekenhuis heeft altijd centraal gestaan in de carrière van Biek. Na zijn studie bedrijfseconomie kreeg hij een baan als programmeur-systeemontwerper van het personeel- en het voorraadsysteem bij het Academisch Ziekenhuis Rotterdam. Biek Teunissen: “Hier werd mijn doorzettingsvermogen meteen getest, ik snapte er in het begin niks van!”. Na twee en een half jaar maakte hij de overstap naar DIV (centraal rekencentrum). Biek: “Na betrokken te zijn geweest bij de decentrale ontwikkelafdeling, schopte ik het tot projectleider. Dat was toch een stuk leuker.”.

Toch miste hij het ziekenhuis en ging hij als Hoofd ICT aan de slag bij de Baronie, nu het Amphia Ziekenhuis. Biek: “ Toen ik daar begon, was er in het hele ziekenhuis geen PC te vinden maar gebruikten ze terminals. Deze waren verbonden aan het centraal rekencentrum. Ik had de brugfunctie tussen het rekencentrum en het ziekenhuis”. Al snel kwamen de eerste PC’s en dit werden er steeds meer. De computers  werden aan elkaar gekoppeld met een netwerk en zo groeide de afdeling naar 15 man om alles in de gaten te houden. Zijn passie voor innovatie en vooroplopen kwam hier goed tot zijn recht. Biek vertelt trots: “Bij de Baronie heb ik veel mooie dingen gedaan. We waren een van de eerste ziekenhuizen die met een soort grafisch EPD werkten, namelijk Mirador om uitslagen en ontslagbrieven in te kunnen zien. Daarnaast hadden we bijvoorbeeld informatieplannen gemaakt voor de komende drie jaar. Dat hadden niet veel ziekenhuizen destijds!”.

 Na 11 jaar wist Biek wel hoe het werkte en hoe hij zaken voor elkaar moest krijgen. Toen DIV weer aanklopte besloot hij de overstap te maken. Een stap die niet iedereen begreep, aangezien hij vaak zei dat het daar anders moest. Biek: “Juist door deze stap kon ik bijdragen aan de verandering.” Uiteindelijk werd DIV Getronics en veranderde dat weer in PinkRoccade. Ondanks de verschillende overnames is Biek gebleven. Biek: “Ik heb altijd de klant (het ziekenhuis) het belangrijkst gevonden. Deze veranderde steeds, of het project binnen de klant veranderde. Daarom ben ik gebleven.”. Naast het werk is de sfeer bij PinkRoccade ook een reden voor Biek geweest om al die jaren te blijven. Er waren vaak feestjes en Sinterklaas en Kerstmis werden altijd uitgebreid gevierd. Over de jaren is dit wel minder geworden, maar de omgang met collega’s maakt veel goed.

We vragen Biek naar zijn meest memorabele project bij PinkRoccade. Het is niet gek dat dit zijn tijd bij het Erasmus MC is, waar hij vijf jaar heeft gewerkt. Hij was gevraagd om het programma Labsuite te begeleiden wat ervoor moest zorgen dat alle laboratoria op hetzelfde systeem gingen draaien. Waarom was dit juist zo memorabel? Biek vertelt: “Er zat een visie achter dit project, waar ik me erg in kon vinden. En bovendien was het een kans om weer met het laboratorium te werken. Ook door de mensen waarmee ik samenwerkte was dit het meest memorabele project. Dit waren stuk voor stuk Rotterdamse doorpakkers, niet lullen maar poetsen. Voor zo’n groot ziekenhuis toch bijzonder”.

Onder andere door deze ervaring heeft Biek de kans gekregen om het afgelopen jaar bij te dragen aan de implementatie van het nieuwe LIS voor de geïntegreerde afdeling Microbiologie van de locaties AMC en VUmc. Zijn laatste opdracht voor PinkRoccade. Voor Biek is stoppen met werken  geen optie. Biek: “Mensen zeggen vaak tegen mij dat ik kan gaan doen wat ik leuk vind, nu ik met pensioen ga. Maar ik heb de afgelopen 30 jaar juist veel leuks gedaan!”. Daarom gaat hij verder als ZZP’er. Wel een stapje terug en de opdrachten kiezen die hij graag wil doen. Waarom hij niet stil wil zitten? Biek: “Werken houdt je fris en vrolijk, je hersencellen blijven geactiveerd en je blijft actief.”.

Met deze laatste woorden kunnen  wij Biek niet beter samenvatten. Voor zijn collega’s en de ziekenhuizen is hij een vraagbaak en goeroe. Hij werkt naar de mensen toe, helpt hen en komt hen tegemoet. Tegelijkertijd is hij ook duidelijk wanneer er zaken af moeten en staat hij op zijn strepen wanneer er echt iets moet gebeuren. Wij willen Biek bedanken voor zijn tijd bij ons en voor zijn bijdrage aan de zorg in Nederland gedurende zijn carrière. Wij wensen hem het allerbeste toe. Gelukkig hoeft de Nederlandse zorg de aankomende jaren deze top professional nog niet te missen!